C-453/21 - X-FAB Dresden

Το Δικαστήριο έκρινε ότι: α) O ΓΚΠΔ δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι ο υπεύθυνος επεξεργασίας ή ο εκτελών την επεξεργασία μπορεί να απολύσει μόνο για σπουδαίο λόγο τον DPO που είναι μέλος του προσωπικού του, ακόμη και αν η απόλυση δεν συνδέεται με την άσκηση των καθηκόντων του υπευθύνου προστασίας δεδομένων, υπό την προϋπόθεση ότι η ρύθμιση αυτή δεν υπονομεύει την επίτευξη των σκοπών του κανονισμού.
β) «Σύγκρουση συμφερόντων», κατά τη έννοια του άρθρου 38 παρ. 6 ΓΚΠΔ, μπορεί να υπάρξει όταν ανατίθενται στον DPO άλλα καθήκοντα ή υποχρεώσεις που θα συνεπάγονταν τον εκ μέρους του καθορισμό των σκοπών και του τρόπου της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εντός του οργανωτικού πλαισίου του υπευθύνου επεξεργασίας ή του εκτελούντος την επεξεργασία. Αυτό θα πρέπει να εξακριβώνεται κατά περίπτωση, βάσει εκτιμήσεως όλων των κρίσιμων περιστάσεων όπως, μεταξύ άλλων, της οργανωτικής δομής του υπευθύνου επεξεργασίας ή του εκτελούντος την επεξεργασία και υπό το πρίσμα του συνόλου των εφαρμοστέων διατάξεων, συμπεριλαμβανομένων τυχόν εσωτερικών κανόνων του υπευθύνου επεξεργασίας ή του εκτελούντος την επεξεργασία.