Gaughran v. the United Kingdom (45245/15), 2020

Το Δικαστήριο αποδεχόμενο ότι υφίσταται ένα περιορισμένο περιθώριο εκτίμησης διαθέσιμο στα κράτη κατά τον καθορισμό των ορίων διατήρησης των βιομετρικών δεδομένων των καταδικασθέντων, ανέφερε ωστόσο, ότι πλέον της εκτίμησης της διάρκειας της περιόδου διατήρησης πρέπει να συνεκτιμάται από το κράτος η σοβαρότητα του αδικήματος αλλά και η παροχή εγγυήσεων και διασφαλίσεων στο άτομο. Επομένως, έκρινε ότι το εν λόγω καταγγελλόμενο κράτος παραβίασε το άρθρο 8 ΕΣΔΑ για την προστασία της ιδιωτικής ζωής, έχοντας υπερβεί το επιτρεπόμενο περιθώριο εκτίμησης, καθώς δεν επέτυχε μια δίκαιη εξισορρόπηση των αντικρουόμενων μεταξύ τους δημοσίων και ιδιωτικών συμφερόντων με το να επιτρέπει την επ’ αόριστη διατήρηση βιομετρικών δεδομένων δίχως καθορισμό κριτηρίων για την πιθανή διαγραφή τους και χωρίς να παρέχεται στο άτομο η δυνατότητα να αιτηθεί τη διαγραφή τους.

Σύνδεσμος ιστού αρχικής πηγής:

https://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-200817