Το Δικαστήριο εξέτασε προδικαστικά ερωτήματα που, αφορούσαν στην άσκηση του δικαιώματος πρόσβασης υποκειμένου των δεδομένων και πρώην υπαλλήλου τράπεζας. Ειδικότερα, ο αιτών πληροφορήθηκε ότι μέλη του προσωπικού της τράπεζας είχαν επανειλημμένως αναζητήσει πληροφορίες στα δικά του δεδομένα ως πελάτη της τράπεζας. Επειδή αμφισβητούσε τη νομιμότητα των εν λόγω αναζητήσεων ζήτησε πρόσβαση από την τράπεζα ως υπεύθυνο επεξεργασίας αναφορικά με την ταυτότητα των προσώπων που είχαν προβεί σε αναζητήσεις στα δεδομένα του, τις ακριβείς ημερομηνίες των αναζητήσεων καθώς και τους σκοπούς της επεξεργασίας των εν λόγω δεδομένων. Το Δικαστήριο έκρινε ότι το άρθρο 15, παράγραφος 1, του ΓΚΠΔ έχει την έννοια ότι οι πληροφορίες σχετικά με αναζητήσεις στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα ενός προσώπου, οι οποίες αφορούν τις ημερομηνίες και τους σκοπούς των αναζητήσεων, συνιστούν πληροφορίες τις οποίες το εν λόγω πρόσωπο δικαιούται να λάβει από τον υπεύθυνο επεξεργασίας δυνάμει της διατάξεως αυτής. Αντιθέτως, η εν λόγω διάταξη δεν καθιερώνει τέτοιο δικαίωμα όσον αφορά τις πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα των υπαλλήλων του εν λόγω υπευθύνου οι οποίοι προέβησαν στις αναζητήσεις υπό την εποπτεία του και σύμφωνα με τις υποδείξεις του, εκτός αν οι πληροφορίες αυτές είναι απαραίτητες για να μπορέσει το υποκείμενο των δεδομένων να ασκήσει αποτελεσματικά τα δικαιώματα που του παρέχει ο κανονισμός και υπό την προϋπόθεση ότι λαμβάνονται υπόψη τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των εν λόγω υπαλλήλων.
|
||
Σύνδεσμος ιστού αρχικής πηγής: |
||