Στην υπόθεση αυτή το Δικαστήριο έκρινε ότι ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης έχει καταρχήν την υποχρέωση, υπό την επιφύλαξη ορισμένων εξαιρέσεων, να κάνει δεκτές τις υποβαλλόμενες σε αυτόν αιτήσεις διαγραφής συνδέσμων που αφορούν ευαίσθητα δεδομένα. Οι εξαιρέσεις αυτές, αναφέρονται στην περίπτωση που διαπιστώνεται ότι οι σύνδεσμοι οδηγούν σε δεδομένα τα οποία έχουν προδήλως δημοσιοποιηθεί από το υποκείμενο των δεδομένων υπό τον όρο ότι η ταξινόμηση των συνδέσμων αυτών πληροί όλες τις λοιπές προϋποθέσεις νομιμότητας της επεξεργασίας δεδομένων και εφόσον το υποκείμενο των δεδομένων δεν έχει δικαίωμα να αντιταχθεί στην εν λόγω επεξεργασία για επιτακτικούς και νόμιμους λόγους σχετικούς με την προσωπική κατάστασή του. Το Δικαστήριο επίσης, έκρινε ότι σε περίπτωση αιτήματος διαγραφής ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, οφείλει να εξακριβώνει αν η εμφάνιση συνδέσμου προς ιστοσελίδα στην οποία δημοσιεύονται ευαίσθητα δεδομένα στον κατάλογο των αποτελεσμάτων που προκύπτει από αναζήτηση με βάση το ονοματεπώνυμο του υποκειμένου των δεδομένων είναι απολύτως απαραίτητη για την προστασία της ελευθερίας πληροφόρησης των χρηστών του διαδικτύου που ενδεχομένως ενδιαφέρονται να αποκτήσουν πρόσβαση στην πληροφορία αυτή μέσω τέτοιας αναζήτησης. Διευκρινίστηκε περαιτέρω ότι, μολονότι τα δικαιώματα στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα υπερέχουν, κατά κανόνα, της ελευθερίας πληροφόρησης των χρηστών του διαδικτύου, εντούτοις η εξισορρόπηση αυτή μπορεί, σε ειδικές περιπτώσεις, να εξαρτάται από τη φύση της επίμαχης πληροφορίας και από τον ευαίσθητο χαρακτήρα της για την ιδιωτική ζωή του υποκειμένου των δεδομένων καθώς και από το συμφέρον του κοινού να διαθέτει την πληροφορία αυτή, συμφέρον το οποίο μπορεί να διαφοροποιείται αναλόγως, μεταξύ άλλων, του ρόλου που διαδραματίζει το υποκείμενο των δεδομένων στον δημόσιο βίο.
|
||
Σύνδεσμος ιστού αρχικής πηγής: |
||