Στην υπόθεση αυτή εργαζόμενος απολύθηκε γιατί έκανε προσωπική χρήση των ηλεκτρονικών μέσων της εργοδότριας εταιρείας μολονότι είχε ενημερωθεί ότι αυτό απαγορευόταν. Συνεπώς, προσέφυγε στο Δικαστήριο για την παρακολούθηση των ηλεκτρονικών του επικοινωνιών κατά παράβαση της ιδιωτικότητας του. Το Δικαστήριο έκρινε ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν εξασφάλισαν την προστασία της ιδιωτικής ζωής του προσφεύγοντος γιατί δεν εξακρίβωσαν το εάν είχε ενημερωθεί προσηκόντως για τη παρακολούθηση των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, την τυχόν έκταση της παρακολούθησης, τον βαθμό επέμβασης στην ιδιωτική σφαίρα, τους τυχόν λόγους που θα δικαιολογούσαν την εφαρμογή του μέτρου της παρακολούθησης αλλά και την αναλογικότητα του. Επομένως, δεν επιτεύχθηκε δίκαιη εξισορρόπηση μεταξύ αντικρουόμενων συμφερόντων των μερών με συνέπεια την παραβίαση της ιδιωτικότητας.
Διαθέσιμες γλώσσες στη βιβλιοθήκη: |
Σύνδεσμος ιστού αρχικής πηγής: |
Ημερομηνία τελευταίου ελέγχου/μεταφόρτωσης: |
19/7/2023 |